Konferencja skierowana była do osób z działów i branż wykorzystujących osiągnięcia techniki związane z nawigacją satelitarną oraz wykorzystujących Systemy Informacji Geograficznej. Uczestniczyli w niej przedstawiciele instytucji związanych z lotnictwem, wojskiem oraz pracownicy straży granicznej i służb szybkiego reagowania m.in. policji, ratownictwa.
Zakres tematyczny Konferencji obejmował: systemy nawigacji satelitarnej GPS, rozwiązania, sprzętowe, urządzenia nawigacyjne, systemy lokalizacyjne, radiolokację, WebGIS i Web-mapping, mobilny GIS oraz nawigację w lotnictwie. Mowa była również o przyszłości nawigacji satelitarnej.
Urząd Lotnictwa Cywilnego reprezentował dr inż. Andrzej Gieroczynski, wicedyrektor Departamentu Żeglugi Powietrznej, który wygłosił wykład pt. "Techniki satelitarne wspomagające służby poszukiwania i ratownictwa. Międzynarodowy Program Cospas-Sarsat". Omówił on m.in. ogólną charakterystykę Systemu Cospas-Sarsat, obecnie stosowane techniki wykrywania i lokalizowania obiektów generujących sygnały niebezpieczeństwa oraz obieg informacji, sposoby identyfikowania obiektów generujących sygnały niebezpieczeństwa i bazy danych o radiobikonach.
***
COSPAS-SARSAT jest systemem satelitarnym wspomagającym operacje poszukiwania i ratownictwa. System ten wykorzystywany jest w operacjach mających na celu ratowanie życia ludzkiego zagrożonego w wyniku katastrofy czy awarii jednostki pływającej lub statku powietrznego.
Zasada funkcjonowania systemu opiera się na wykrywaniu, lokalizacji i identyfikacji miejsca, w którym przebywa osoba oczekująca na pomoc, a następnie przesłaniu tej informacji do naziemnych organów poszukiwania i ratownictwa, które na tej podstawie wypracowują i podejmują stosowne decyzje.
System Cospas-Sarsat został wdrożony na podstawie Memorandum z 5 października 1984 roku podpisanego przez: Stany Zjednoczone Ameryki, Kanadę, Republikę Francuską i jeszcze wtedy Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.
1 lipca 1988 te same państwa podpisały Międzynarodową Umowę Programową Cospas-Sarsat (International COSPAS-SARSAT Programme Agreement – IC-SPA) aby zacieśnić międzynarodową współpracę w ratowaniu życia ludzkiego. W 1992 r. Rząd Federacji Rosyjskiej przyjął zobowiązania dawnego Związku Radzieckiego.
Państwo nie będące stroną umowy może uczestniczyć w Międzynarodowym Programie Satelitarnym COSPAS-SARSAT i w zarządzaniu Systemem w charakterze państwa stowarzyszonego jako:
-
dostawcy, operatorzy segmentu naziemnego (Cospas-Sarsat Ground Segment Providers C-SGSP);
-
państwo użytkownik (User States US)
Program jest otwarty dla innych państw i zapewnia:
-
ciągłość funkcjonowania systemu satelitarnego i jego dostępność dla wszystkich państw bez jakiejkolwiek dyskryminacji;
-
wolne od opłat korzystanie z Systemu Cospas-Sarsat przez końcowego użytkownika (jednostka pływająca lub statek powietrzny, na którym zaistnieje zagrożenie życia ludzkiego);
-
bezpłatne przesyłanie danych o zagrożeniu przez segment orbitalny Systemu (Search & Rescue Satelites Sarsat & Cospas) i odbiór przez segment naziemny Systemu (Ground Receiving Station & Mission Control Center) oraz przekazanie tych danych do ośrodka koordynacji poszukiwania i ratownictwa ( Rescue Coordination Center) zainteresowanego państwa.
Przystąpienie do Programu następuje to poprzez wystosowanie Noty o przystąpieniu do Międzynarodowego Programu COSPAS-SARSAT w charakterze państwa użytkownika przez uprawniony do tego organ danego państwa i złożenie jej u depozytariusza.
Depozytariuszami IC-SPA i Noty są: Sekretarz Generalny Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (International Civil Aviation Organization ICAO) lub Sekretarz Generalny Międzynarodowej Organizacji Morskiej (International Maritime Organization IMO).