Krajowy Plan Bezpieczeństwa na lata 2017 – 2020, stanowiący załącznik do Krajowego Programu Bezpieczeństwa w Lotnictwie Cywilnym jest pierwszą edycją dokumentu mającego na celu wskazanie obszarów zagrożeń, które zostaną objęte procedurą szczególnych analiz i nadzoru Prezesa ULC. Jest to narzędzie oparte na koncepcji zarządzania ryzykiem, a więc identyfikacji zagrożeń, ich oceny oraz działań mitygujących. Na poziomie europejskim działania te są przedstawiane w Europejskim Planie Bezpieczeństwa Lotniczego (EPAS – European Plan for Aviation Safety) natomiast państwa członkowskie zobligowane są do wypracowania adekwatnych planów i rozwiązań na poziomie krajowym.
Obszary zagrożeń na potrzeby Krajowego Planu Bezpieczeństwa na lata 2017-2020 bazują na kwestiach wskazanych w EPAS oraz wypracowanych na podstawie zgłoszeń środowiska lotniczego. Oprócz spraw typowo operacyjnych, niektóre z obszarów obejmują również kwestie systemowe. Ze względu na fakt, iż EPAS opiera się na zagadnieniach wskazywanych w Globalnym Planie Bezpieczeństwa Lotniczego ICAO (GASP - Global Aviation Safety Plan), Krajowy Plan Bezpieczeństwa na lata 2017 – 2020 również obejmuje te zagrożenia.
Krajowy Plan Bezpieczeństwa jest planem w ujęciu czteroletnim. Zgodnie z założeniami będzie podlegał rewizji co 12 miesięcy, a każdorazowa coroczna edycja będzie obejmowała kolejne 4 lata. Pozwoli to na zachowanie ciągłości podejmowanych już działań przy jednoczesnym planowaniu w szerszym horyzoncie czasowym.
Plan Bezpieczeństwa 2017-2020.pdf11.53 MB
Krajowy Plan Bezpieczeństwa 2017-2020 - Załącznik A
Wskaźniki bezpieczeństwa są dostępne w zakładce Zarządzanie bezpieczeństwem - Wskaźniki bezpieczeństwa SPI.